شاید الان خنده‌دار به نظر برسد اما پیشانی بسیار بلند در دوران رنسانس اصلی‌ترین معیار زیبایی و کندن موها رایج‌ترین روش رسیدن به آن بود. پوست روشن نیز به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین نشانه‌های زیبایی و پاکی اهمیت خود را در این دوران از دست داد ولی در عوض گونه‌های سرخ که در قرون وسطی نشانه کفر و گناه بودند دوباره باب شدند.
موی بلوند دوباره به صدر معیارهای زیبایی برگشت و آن‌قدر مهم شد که زن و مرد موهای‌شان را با استفاده از نوعی رنگ که از پوست پیاز درست شده بود به این رنگ درمی‌آوردند.
