لباس سنتی افغانستان

بسیاری از افراد در داخل و خارج از افغانستان، این کشور را همیشه درگیر جنگ و متأثر از جنگ، تروریسم و نزاع و کشتارهای خونین می‌دانند. اما افغانستان کشوری است با میراثی غنی و برجسته، که شامل لباس‌های سنتی و محلی و قومی است همراه با آراستگیِ جذابی که این لباس‌ها دارند. افغانستان خانه‌ی بیش از پنجاه گروه قومی است، و بسیاری از آنها در حقیقت سبک لباس پوشیدن و تزئینات پارچه مخصوص به خود را دارند.

استایل‌های مختلف لباس پوشیدن در افغانستان منعکس‌کننده این موضوع است که افغانستان خانه‌ی قومیت‌های مختلفی است، از جمله تاجیک‌ها، پشتوها، هزاره، ازبک و جمعیت‌های کوچکی از ایماق، ترکمن، بلوچ، پاشه‌ای، نورستانی، عرب، برابویی، پامیری، و گوجار. آنها همگی آداب و رسوم خاص خود را دارند. این کشور از شمال به آسیای میانه ، از غرب به ایران و خاورمیانه و از شرق به شبه جزیره هند می‌رسد، برای هزاران سال مردم تمام این سرزمین‌های همسایه تاریخ و آداب لباس پوشیدن مردم افغانستان را تحت تأثیر قرار داده‌اند، همانطور که مردم افغانستان تاریخ و لباس آن سرزمین‌ها را متأثر از فرهنگ خود کرده اند.

زنان لباسی می‌پوشند که شلواری گشاد به اسم تنبان در زیر دارد و تا مچ پا است و چادر که برای پوشاندن موها از آن استفاده می‌شود. زنانی که بسیار مذهبی هستند از برقع که تمام بدن و صورت را می‌پوشاند استفاده می‌کنند. در زمان حکومت طالبان تمام زنان مجبور بودند بیرون از خانه برقع بپوشند. امروزه حتی در کابل نیز هنوز زنانی هستند که برقع می‌پوشند و ادعا می‌کنند که به این شکل احساس امنیت بیشتری دارند، و آن باعث شده که توسط مردان مورد آزار و اذیت قرار نگیرند. در مناسبت‌های رسمی زنان لباس‌های متنوع و خیال‌انگیزی می‌پوشند که روی آنها گلدوزی و سوزن‌دوزی دارد، گاهی آینه‌های کوچکی روی آنها دوخته می‌شوند و هر منطقه سبک خودش را دارد.

لباس سنتی برای مردان شامل پیراهن تنبان (پیراهن/شلوار) است. تنبان طوری دوخته می‌شود که کمرش قابل تنظیم است، و با استفاده از طنابی پارچه‌ای (اذاربند) تنظیم شده و نگه‌داشته می‌شود. مردان نیز دوست دارند انواعی از پوشش سر را استفاده کنند، مخصوصاً برای مناسبت‌های رسمی. پوشش سر بر طبق مناطق مختلف متفاوت است. متداول‌ترین پوشش سر لونگی (عمامه) است. تنوع زیادی برای بستن لونگی وجود دارد، هر منطقه سبک خودش را دارد. در میان پشتوها، رهبران قبایل عمامه‌هایی با پارچه‌های متنوع‌تر می‌پوشند و آنها را به شکل‌های گوناگونی می‌بندند تا اهمیت مقام خود را در اجتماع نشان دهند. کلاه‌هایی از جنس پشم در میان تاجیک‌ها و ترک‌های شمال افغانستان مرسوم است. کلاهِ مثلثی شکل به اسم کاراکل از پوست گوسفند سیاه (قاراقل یا کاراکل) درست می‌شود. در گذشته این کلاه برای خانواده سلطنتی رایج بود. در مراسم رسمی، مردان جلیقه‌ای می‌پوشند که گاهی اوقات گلدوزی شده است و آن را روی پیراهن یا نوعی کت به نام چاپان می‌پوشند.

امروزه، در بیشتر شهرها، مانند کابل، افغان‌های جوان بیشتر و بیشتری لباس‌های غربی می‌پوشند، و لباس‌های سنتی افغانی را برای مناسبت‌های خاص نگه می‌دارد، مراسمی مانند عروسی یا تعطیلات مهمی مانند نوروز و عید.

همراه با زیوانیتار

زیبایی برای همیشه